هموم الدنياعلى الفؤاد تكاتلت …….. وجبال الدمع على الاكتاف اثقلت
احلام قلبى احسست انها تيتمت …… وكل الامانى فى الاخلاص ترملت
حتى ظننت ان الحب كان اسطورة ….والدنيا من عبق الافراح قد خلت
ولكن عندما راتكى عين ايامى………ببقايا سحر فى عينيكى تفائلت
ايقنت وقتها ان الحب حقيقة ……..والنفس على يديكى للشفاء تماثلت
يانور الجبين المرسوم على لوحة….بين شرايينى وخلايا قلبى توغلت
ماذقت مرة طعم الحنان ولارات…… احزانى ضوء هذا النعيم الاتبدلت
فالامل معكى فى الدنيا ينبعث …….. بعدما كانت كل امالى تضاء لت
سأترك العالممن اجل عينيكى……… ولو كل خلائقه من قلبى تنصلت
سأحارب الايام لاجلك محبوبتى……..فالناس فى بيداء احلامى تقاتلت
كبيرة لديهم ان يتركونى اهواكى……فماذا لو علموا ان سنواتى تجملت
يامن اخذتى من الشمس ضياءها…..وزهرة الرياض لحسنك تهدلت
راتكى الخلائق كلها فأقسمت ان……. فينوس عن عرش حسنها تنازلت
اذا فاح شذا العبير تخيلته…………….نسائم الايام بين اصابعكى تقابلت
فى بهو قصرك ازدادت الاضواء……..وفى ديوان حبك اشعارى ترتلت
كأن القلب كان فى ضنك معيشة……..وعلى يديكى كل الخيرات اقبلت
والنفس كانت للاشواق ظامئة………وسلسبيل عينيكى الى قلبى تسللت
|