http://www.adab.com/photos/folk/740.jpg


احمد ابوحج

احمد أبوحج شاعر صحفى أخصائى ثقافى وأعلامى مصري عضو بالعديد من المؤسسات الثقافيه المسؤل الأعلامى بنادى الأدب بالعريش شاعر عاميه 000

بلاش العناد


آهات العند تسقينى كاسات المر
وطول الهجر شتتنى
وليش البعد .. ماتعنديش
بشوف عشقك هيمقتنى
أنا مهموم ملان أوجاع
وضاع أملى وموتنى
محزش فيا غير انك
قتلتينى .
وضيعتى سنين عمرى
وبعتينى ..
ومش بامرك ولا بأمرى
تحبينى ..
بأمر الحب كان غدرك
ومين امرك تعاندينى
وكيف حبيتى من قلبك
أيا قلبك
ملان قسوه
وايش تسوا
فى لحظه تكونى مش أنتى
ولا أنتى اللى حبيتى..
كتمتى الجرح فى قلبك وداريتى
وكنتى فى يوم قصيده شعر
تتغنى على لسانى
وكنتى معاى رقم واحد
وانا التانى
ولا مصدق بأنك صرتى جباره
فى لحظه بقيتى غداره
فى ثانيه انسيتى عشرتنا
وخنتى الملح والعيشه
بلاها الدنيا من غيرك
ومين تانى هيقتلنى بأهات البعد ؟
خلاص تقلك بقا غيه
وصرتى عنيده يا وليه
بتفتكرينى تحت ايدك
تبيعى وتشترى فيا
خلاص ياروحى أنسينى
وانسى الحب والعشره
وأبصملك وبالعشره
بأنك مدرسه فى العند
وانا زيك بقيت أعند
وقلت ابعد خلاص وارتاح
لقيت طيفك محاوطنى
مكتفنى ورابطنى
برباط محكوم
انا ملزوم أكون صابر
ولا أيوب.....
بشوف عندك بقا مكتوب
وهاتحمل بلاويكى
سيبيكى من تخاريفك
لأن العند مش فيكى ..

خناجر تدبح

لملمت خيوط الوهم
وربط القلب المتشعلق بحبال الصبر.
وجمعت الخوف المدارى
فى حوارى الهجر
وكتمت الجرح فى قلبى سنين
ونسيت العمر
وزرعت بدال الضحك آهات
وجنيت علات
أهو مات القلب عشانك مات
معرفتش أحب ولايوم حبيت
ولا هاعرف ألم الجرح
المتوزع جوا التجاويف
ولا قادر أحدد أيامى
اذا كانت برد أو كانت صيف
أنا قلبى ضعيف الريح هزه
وملاك الشعر قوام وزه
كتب الأشعار
أوقفت - ندهت - أطلعت
ع باب الدار......
أنا قلت ادارى على الاوهام
ودخلت أنام
أحلم بالصوره المنسيه
ولا نسمة صيف معديه
أوحتى كلام تخاريف يونستى
ويحسسنى بحبك ليا...
ملقيش فيا الا آهاتى
وخناجر تدبح بالراحه
وتوزع روحى على المساكين
سكاكين وتقطعنا ياقلبى
أتوزع حبى المتخبى
لو كان مدفون.....
ومهما يكون..
أنا برضوا مدارى الوهم
.. فى قلبى سنين
وحنين الشوق مزروع فينا
ومكفينا وملينا هموم..

صلاة الموت




ياساقيه تلف ع الفاضى
منيش راضى اوقفها
سيبها تلف على كيفها
سيبها تلف ماتوقف
لحد متنتهى وتتلف
وتعزف لحن احزانى
وتاخد منى عنوانى
وتدينى سنين فاضيه
مهيش راضيه
على حالى اكلمها
الملمها ادورها
الاقى العمر ضاع منى
واستنى يلف الدور
يوصلنى لعند المنتهى
بدرى
اقول بدرى سبقتينا
ياساقيه لفى واسقيتا
الامل صافى
يخللى الروح تجمعنا
وكلمه اه ماتوجعنا
ولاحتى تطفى النور فى ننى العين
وفى دموعنا
ياساقيه تلف لفتها ماتوقفشى
ومين يقدر يسابقها
وحتى لو سبقناها ماينفعشى
ومين يقدر يوقفها
ياساقيه تدور ماتسقينا
ولا تسقى اللى جنبينا
وحتى لو هتسقينا
كلام فاضى
منيش راضى
اقول توقف
لحد متنتهى وتتلف
وتبقى فى خبر مدفون
ومتكفن واصلى عليه
صلاة الموت

لقاء الروح

دا لو نصبوا
جدار الصين
وسور برلين
ولو حطوا
قناة بنما
وماجينو ومليون سيف
ولا بارليف هيمنعنى
أفوت وأخش
ولا الأسلاك ودوريه
تفوت هناك
ولا رشاش ولا مدفع
يخلونى أنا أرجع
عن القرارات
ولا العازل ولاالفاصل
ولا التفتيش .....
ولو البس حزام النسف
راح أمرق ..
خلاص ياروحى
أنا جايلك..

نقشت اسمك على قلبى

نقشت اسمك على قلبى
كتبته ع حجر مرمر
وسجلتو تلات حروف
تلات حروف مهوش اكتر
بحرف السين
سنين جايه باستنا الامل منها
وحرف الميم محبتنا اللى شربنها.
وحرف الرا رمانى الحب فى أحضنها.
قمر انت - ضحى انتى - سمر انتى ...
وانتى بحرى وسفنتى
وانتى المد وانتى الجد وانتى عد انفاسى
تعديها عليا عد
وانتى مركبى وشراع محبتنا
وانتى الحب نورتى قصاد بتنا
وانتى الكل وانتى الورد والياسمين
وانتى الفل
وانتى النور عليا يطل
يا يا سمينا رحتها تفوح
ترد الروح
تعطرنى بروح ماتروح
وانتى النبض فى الشريان
وانتى وقتى فى التسابيح
يريحنى ولا التراويح
وانتى وردى فى فجرى
وانتى نورى من بدرى
وانتى الدم فى الشريان هناك يجرى
وانتى الضحكه ع شفافى
وانتى بلسمى الشافى وانتى روح سكنتينى
قدر مكتوب على جبينى
ياوردايه فى بستانى
ونواره ع اغصانى
انى ليكى هكون مرهون
وانتى النور لعنوانى
ياضليله تدارينى
وتحمينى من الشمسه
تدفينى فى وقت البرد
تخافى عليا م الهمسه
وانا ليكى وانا بيكى انا شاعر
وعمرى يوم ما راح أنسا
وانتى أيامى ياعمرى
وانتى العشق
يلهلب فى صميم أمرى
وامرى خلاص م سلمتوا
عشان قلبك يحب أكتر
وحبك فى صميم قلبى
مع الايام أهو بيكبر

آه يا وطن


دق الوتر
يوم على الربابه
وقال أنا
وبدندنه الحزن
خيم على البيوت
ساد السكوت
من غير كلام
قسم صبا
عزف البياتي
شد أوتار الندم
هو الألم
مين يحمله ويتحمله
الحمل أصبح شى تقيل
العمر مشواره طويل
كام ألف عام
دكر الحمام زام
ع البناني والعشش
ريش وانتفش
عمال يهدوا
فى الصوامع والجوامع
عمال بيبنوا فى الجدار
فرضوا الحصار غصبن عن اللي
واللي عللي
ع الكراسي والدكك
عيني بكت لما اشتكت
مين يمسحك يادمعه
نازله على الخدود
مين يسمعك يا صوت
بنادي ع الحدود
صوت البرود فى أيد الولاد
فكوا القيود
خلوا الولاد تعرف
طريق المعركه
وتحن تانى للربابه والغنا
والدندنه ..

أنى مش هقدر أنساكى




انى مش هقر انساكى
ولا أنتى هتنسينى
هعيش العمر ياعمرى
ابكيكى وتبكينى
ودمعى يجف من عينى
ودمعك نهر يغسلنا
دا بدد كل آملنا
هعيش مجروح بقيت عمرى
وأهاتى تسلينى
أنى مش هقدر أنساكى
ولا أنتى هتنسينى
يا منقوشه على دمى
يا وشمه فى تجاويفى
يا نسمة صيف ترد الروح
وساعة الشوق تواسينى
تحسسنى بأن الدنيا دى ملكى
وان انتى بقيتى خلاص
فى تكوينى
وصرنا اتنين جسد واحد
ندوب فى كاس
وروح دابت مع الاحساس
وروحك صافيه شفافه
تدوب فيا تدوبنى
واقول وقتيش فى احضانك
هتخدينى
وبستنا هداك اليوم
عشان يجى
بشوف اليوم هداك
ماجاش
لأنه خلاص بقا أوهام
وصار زكرى مع الأيام
وطيف شفته ولا الأحلام
وشعر كتبته ع الاوراق
بيتغنى مع الأشواق
عذاب العشق للعشاق
ولهف الشوق يشوقنى
ونار البعد تحرقنى
يامين يقدر يطببنى
مفيشش غيرك يداوينى
انى مش قادر أنساكى
ما أنتى صرتى تكوينى
ولا عمرك هتنسينى..

تعود ريما




يا سايقه فى الدلال أكتر
دالقتى الملح ع السكر
وغيرتى ملامحك نظرتك فيا
قنابل غيظ بتتفجر
قتلتينى دبحتينى بنار
غيرتك
وحيرتينى مع حرتك
رشقتينى بسهم الخوف
طعنتينى بمية خنجر
أنى صابر على مرك
على قرك
على خيرك على شرك
وصبرى من الصبر مرر
ساعات ابكى على عمرى
واسلم للألأه أمرى
ساعات أسكر
مكنتش فاكر أن انتى
قدر مكتوب على جبينى
ومتقدر .
ولا عارف بانك يوم
ما جيتينى عرفتينى سرقتى
عمرى وسنينى
أنى شايف من الممكن
تبيعينى
فى يوم أغبر
سنين عمرى سرقتيها
تبيعى وتشترى فيها
اقول يمكن ملامح نظرتك فيكى
هتتغير .
آلاقيكى
تحطى العقده فى المنشار
تخلى الدار تشعلل نار
تقيد أكتر
اطفيها آلاقيها
بتتلون بلون الطيف
فى عز الصيف
أيشى اسود أيشى أحمر
ياهمى اكبير
ملوش اخر
وطافح كيل على الآخر
وفى الآخر ألآقى الحلم يتفسر
أقول ياريت
تعود ريما لعادتها
وتبقا أميره فى بيتعها
قالتلى ريما سيب ريما
دا من قبليك
دا كان أشطر ..

صياد الهوى




طب القلب طبه
والطبه جت مليان
حبه عليه حبه
ضميه بأدب وحنان
يمكن بيتعلم
جايز مهوش فهمان.
القلب لمايطب
اعمى ما بشفشى
مش فارقه لو يوم حب
الحب بكدبشى
القلب لحم ودم
فاهم مبغلطشى.
مين اللى كان السبب
فى الحب معرفشى
انتى ياأما انا
معايا متفرشى
مادام ع الجبين انكتب
سيبى الامور تمشى.
سيبى الامور للقدر
حكم القدر يمشى
الحب لو كان عفيف
صادق بزعلشى
الحب لو كان صريح
مبنى على عله
تبقى المحبه رضا
محناش بنتسلا
القلب طب وحب
حدد خلاص واختار
دقاتو ذى الجرس
تضرب تولع نار
الحب هو كده
مرات يكون غدار
ياقلبى انتى السبب
فى اللى بيحصللى
ماكنت ناسى وخلاص
ايش اللى حاصللى
أوقعت فى المصيده
واللا صادوك قوللى
قوللى جرالك ايش
لو كان حدا صادك
طرح عليك الشبك
شبك الهوى صادك
اللى قصادك محترف
عرف الميعاد صادك ..

ليش الأنتظار طول


وقتيش اللقا يجى
وليش الأنتظار طول
انى عارف من الأول
بأنك عمر ومعدى
وأنك شوق ملوش آخر
وانك وهم متستف على الآخر
وأنك بنت جنيه
ساعات تغيرى ع الجرح
فى لحظه اتكونى مش هيا
مكنتش فاكر أن أنتى
قدر مطبوع سكن فيا
ولا قادر الم الجرح
لمغلغل فى أوصالى
ومش عارف أحدد فيكى أحوالى
ياسقيانى المرار فى كاسات
وبتقولى عليه شربات
وفاكرانى خلاص ماضى
بقيت زكرى مع ا لاموات
وكل ما تفوت ليله
اقول العمر عدى وفات
ياقلبى اتحمل القسوا
وطول البعد والمسافات
مليش غيرك يسلينى
وهجر البعد كاوينى
وطول الشوق بيضنينى
ومين يقدر ينسينى
اللى كان بينا....
واتمنا اكون جنبك
واقول أمتى اللقا يجى
ماانى عارف من الاول
بان الأنتظار هيطول...

مستحيل


مستحيل فى يوم ها أنسا
مستحيل أهجر وأقسا
مستحيل جوايا ابقا
مره نادم
أو فى يوم أبقا مسالم
أو فى مره أكون مخاصم
لو فى يوم يخدوكى منى
أفضل اشكى غصب عنى
جوا روحى
مُش راح أهرب من جروحى
لأ ياروحى
حتى لو يوم بدلوكى .. مستحيل
أو فى يوم هيغيروكى .. مستحيل
حتى لو فرضوا الوصايه .. مستحيل
او فى يوم عملوا جنايه
الحكايه
ان انتى أكبر دليل
مستحيل يوم أبقا عاجز
لازم اتخطى الحواجز
لازم ابقا ديما جاهز
لازم ابقا ليكى انتى
مستحيل أهجر مدينتى
أو فى يوم تفتر عزمتى
أصل انتى كل حاجه فى الدليل
انتى ملكتوبه معانى
انتى مرسومه أمانى
مُش هاعانى .. دربى وياكى طويل
مستحيل انسا الحكايه
لازم احكى م البدايه
يومها ماوصل للنهايه
يومها هتكونى معايا
انتى هتكونى الدليل
مستحيل يخدونى منك
مستحيل

ولا فى الأساطير


مدبوح بشويش
والدم بينزف على مهله
مخنوق مشنوق بحبال حبك
الله على قلبك لما بقسا
بيقسى الكون من حواليا
الله على حبك لما بيرسى
بيرسينى وينسينى هموم الدنيا
أنتى بطبعك علمتينى تفاصيل الحب
وأنا بتعلم منك فنه
الله على قلبك لما يرق
مقدرشى أتكلم يوم عنه
وساعات يحن يريحنى
وساعات بيقسا ويدبحنى
بساككين الآه
الله على حبك ياحياتى
الله الله
أنتى حكايه ولا فى الآساطير
انتى أفكارى من غير تفكير
أنتى المعنى للكلمه الحلوه المكتوبه
فى كتاب تعبير
أنتى أشعارى وأنتى أفكارى
أنتى لهيبى يشعلل نارى
فى القلب تقيد
أنتى محبه عمال تكبر
حبه فى حبه
بتزيد بتزيد .
أنتى الجنيه المخفيه اللى سحرتينى
أنتى اللى بتجرى فى شرايننى
أنتى آهاتى وابتسماتى
واللا أقولك أنتى حياتى
واسألى قلبى
هيقولك أنتى دقاتى
دقى ع مهلك متموتنيش
خلينى اتسلى مع حبك خلينى أعيش
خلينى أعيش مع أوهامى
مش شايف غيرك قدامى
ولا شايف حب
ولا عارف أحب
ولا يوم ها اعشق ألا معاكى
واستنا الآيام الجايه
خايف ما تجيش .

أنا المدارى فى وهمى




بتتلون حروف الكلمه فى الأوهام
تسافر فى المدا المسافات
تعيد الضحكه مخنوقه
ومشنوقه تقول آهات
بتتسلى بأوجاع الحروف منى
تسلينى تخلينى ألاعبها
وأستنى جواب الرد متردش
أتارى الرد بتعبها
أنا المدارى فى وهمى
ومتقرفص فى بحر الخوف
ومتكتف الاقينى بموت م الخوف
أتارى خوفى كان منك
عشان سنى مهوش سنك
وتاه منى وتاه منك
وتاه معنا
آهات الضحكه توجعنا
تسرسب فى مدامعنا
ومين فى الدنيا يسمعنا
خلاص مفيش أمل فيكى
ولا فيهم ولا فى الصمت
ولا فى ضحكة الأوهام
ولا فى حروف بتتلون
ولا كلمه بتتكون
ولا فى نجمة الراعى
ولا فى نسمه بعد العصر
بترفرف.
ولا حتى فى شربة ميه
بتهفهف.
قوليلى انت أيش بدك
دخيل الله
فى عرض الله
ياريت أعرف.

اتونس بالكلمه الحلوه

اتشكل واتلون فيكى وادوب دوبان
والاقى الكلمه بتكتبنى بحروف اسمك
وبلم اخيوط الصمت المقطوعه
واعدى السكه الممنوعه
واسلم بالأمر الواقع
وادافع عن حبك ليا
واتغزل فيكى الاقيكى
بتحبى الشعر
ما انا زيك شاعر بأهاتك
وان فاتك يوم قطر معدى
الاقيكى تستنى الكلمه
وتدوب الكلمه تدوبنا
فى كاسات الحب
وبنغزل بأهات اللهفه احلام دايبه
ونطرز على شوق الذكرى
ايام بكره
نتبادل عبارات الاشواق
يمكن فى قلوبنا النار تهدا
تهدى العشاق
زيى وزيك
نتونس بالكلمه الحلوه
مع ليل طول
ونعيد كلامنا من الاول
واطول وانا برسم ليكى
ضى الأحلام
واسطر خوفى مع خوفك
يمكن نكتب كلمات الحب
المغزوله بخيوط الآه
يمكن نرسم للفرحه الجايه
أيامنا المكتوبه
بحروف الشعر ..

تناهيدى واهاتى


تناهيدى واهاتى
بتطلع ع الورق بتئن
أقول يمكن عليا تحن
بنت الباشا بنت الجن
ساعات تبكى تبكينى
يجف الدمع من عينى
ساعات تحن
أقول الاه وأه فى القلب
زى السيف
وكيف وكيف
وانى أناتى مش قدك
ولا قد اللى جابوكى
ولا قادر أعديلك
ولا قادر أفوت عندك
وابوح بالسر لابوكى
ولا لختك وأخوكى
ولا خالك ولا عمك
ولا لمك ....
ومش هامك تناهيدى
بقيت تايه مع التايهين
منيش عارف اروح لمين
ولا عارف أكلم حد
طريق وانسد قدامى
وماتت فيا أحلامى
ولكن أنتى مامتيش
لأنك فى صمييم القلب
جوا القلب راح تعيش
وتبقى ع الورق زكرى
قصيدة شعر مكتوبه
تونسنى فى ليل مجروح
تسلينى .. تنسينى..
تناهيدى وآهاتى
تلمى الجرح للمجروح...

سيناء فى عيدها


ولبستى ثوب الفرح
والكل غنالك
يوم الفرح كان فرح
باين على شالك
يا سينا افرحى وافرحى
يا بلدنا نيالك
وعرفتى طعم الفرح
بعد الألم بسنين
ودقتى طعم الهنا
بعد الضنا يا سنين
مين يقول إن سيناء
فيها شباب ملايين
فيها اللى فنى عمرة
وقضى عمرة حزين
وفيها اللى كتب اسمه
قبل الميلاد بسنين
فيها جدع من مصر
عاشق تراب بلدى
زرع بذور الخير
لأبويا قبل ولدى
ع تراب بلدنا الطيبة
إبنى البنى البلدى
وابعت تحية حب
أجمل تهانى العصر
لكل جندى شهيد
لكل بيت فى مصر
وابعت تحية حب
لقائد مسيرتنا
ريسنا هو البطل
رافع رايات النصر
لولاك إنت يا وطن
مكناش هنا اجينا
ولا بنينا قصور
وف بنانا علينا
وعملنا مصنع كبير
شرف كبير لينا
الشعب هو البطل
وسام شرف سيناء
ومرحب بكل الناس
للى ايجا يهنى
للى أخذ بالثار
من مصر جاى يبنى
يبنى مصانع خير
من خير جبل لبنى
دا كل خيرك يامصر
لأخويا وابوى وابنى ..

غنوة وطن


عصفور يغنى
ع الشجر
حنن قلوب
كل البشر
جبلى معاه
قصة وخبر
جبلى معاه
قصة غرام
متلونة
بلون الأسى
صُبح ومسا
غنى أغانى
الاغتراب
طلع السحاب
من غير سبب
لون كفوف
المجروحين
حنه وأمل
ايه العمل
لما هيبقا
بين ايدين الصيادين
لما هيبقا
بين ايدين
الجبارين
لما هيبقا
بين جفون الموت
بين السكوت
تحت الحصار
فوق الدمار
هيعيش
على نقطة مطر
عايش على فرع الشجرة
يستنى خير المحسنين
يستنى رأفة من البشر
علم جراح الخوف
حنا الكفوف
ضرب الدفوف
واستنى لما يكلموه
كلمة حنين
ويمد ايده للسما
يستنى خير المحسنين
يستنى خير كل البشر
عصفور يغنى
ع الشجر
غنوة عذاب
ليش الأنتظار طول رحلة عذاب
رحلة مرار
أخد القرار
يوم ما تولد
أخد القرار
صبر وجلد
أخد الحكاية جد
يوم الصمود
صمم ما يبقى هناك
رغم القيوم
عقد العزيمة ونوا
لازم يعود
لازم يغنى غنوته
لحق وشجون
لازم يرجع عزته
مهما يكون
لازم يهز الكون
لازم يجيب كل اللى راح
رغم الجراح
رغم الخطر
عصفور يغنى
ع الشجر
غنوة وطن .

مينش قدك


منيش قدك
منيش بسمه على خدك
ولا صوره رسمها الكون فى تكوينك
ونبضة حب بتسرى فى شرايينك
قوليلى انتى ايش دينك
منيش دقات تدق الباب بحنيه
تعدى القلب من بابه
تخبط تعزف الالحان
تغوص فى القلب زى زمان
ترتل سورة التكوين
انى من طين
ومعجون بعجين الصبر
شربت المر على شانك
دليلى تاه فى عنوانك
قوليلى مين يعدينى
يوصلنى لعند الباب
بشرط يكون مهوش كداب
ولو صاحب من الأصحاب
مبيهمش...
لوان الشوق
فى حاله ذى حالاتى
بيتهمش...
أقول برضو علشانك
مابيهمش...
اقول تانى ياموج البحر ليش أعليت
وتيار الهوى صابك
بقيت بتعاند البحار
وتضرب نار على اصحابك
متعرفشى عدوك مين
ولا تعرف فى ساعة الجد
أحبابك...
بأحلفلك يمين بالله
بقالى زمان منيش قادر
أعدى الباب
ولا قادر افوت خطوه لأعتابك
بدون داعى لقيت روحى
بعيش لحظة سنين فاتت
أقول ماتت ليالى الحب
أقول قلبى خلاص هيطب
أقول مالك ومال الهم
ياقلبى..

يامطبوعه على قلبى


وبعزف ع الوتر اسمك
وادندن مع ليالى الآه
واودع همى فى قلبى
أيا شوقى اللى بتمناه
وأرسم للأمل صوره
بتتلون ضفايرها
واتذكر سنين عمرى
أقول يمكن تصبرنى
وأصبرها
وأحلم بالمنى والروح
الاقيكى تحاكينى
انا مستنى لحظة ود
تفسرنى وأفسرها
ومستنى ع نار الشوق
ألاقيكى بتكوينى
أنا العاشق وأنا المعشوق
ياصبغه فى شراينى
ع مهلك حبى بالراحه
ياصوره جوا تكوينى
أنى عمرى ما هبقا بعيد
ولو ابعد تشدينى
بقيت مربوط ومتقيد
تعالى أنتى فكينى
يابحر الشوق مغرقنى
يادندنتى فى تلحينى
يامطبوعه على قلبى
ياآهاتى تسلينى
مليش فى الدنيا غير أنتى
بعد موات هاتحيينى
بصبر روحى مع روحى
واقول وقتيش تلاقينى
أنا ياروحى مش جايلك
أنا شايفك هاتيجينى
ونتلاقا أنى وانتى
وبالاحضان هاتخدينى
ونشرب من كاسات الحب
ها ارويكى وتروينى ...

أنا متأكد


أنا متأكد انك انتى النبع الصافى
وانك أنتى الحضن الدافى
وأنك انتى بتحبينى
حب خرافى
وأنا متأكدانى كمان
باأجرى فى دمك
وانى بااهمك
آه على دمك لو اتعكر
بتخلينى ليلاتى أفكر
انا مقدرشى ع زعلك ثانيه
انتى عنييا اللى بشوف بيها
كل الدنيا.
وانتى الروح الساكنه فى روحى
وبلسم شافى لكل جروحى
بوحى بحبك متخبيش .
أصل انى حبى معاكى بيعيش
عيشة أهلى
وعيشة اهلك
حبى ع مهلك تسألنيش .
أنتى حنانى
وأنتى لقلبى النص التانى
أنا متأكد أنى بغبشى
عنك لحظه أو لثوانى .
أنتى النور لسنينى الجايه
أنتى عنييا
أنتى طريقى
أنتى رفيقى
أنتى دليلى اللى بيهدينى
على عنوانى....
ال آه محلاها
وانا بأاقولها
وأنا با أعانى
لكن بعدك
مهما يطول أبنتلاقا
فى عالم تانى
أنى متأكد أنى معاكى
وأنتى معايا
وأنا وياكى روحين
فى أقزازه ..
أصل الدنيا من غيرك أنتى
ملهاش عازه
بستغناشى عنك والله
اصلك أنتى النص التانى .

اخر حكايتنا

اسلاك وحواجز شوك
ابتحجزنا وتعجزنا انفوت ونخش
وساعات اتحدد أحلامنا بميزان الحس
انحس بأن الكون غابه
وضمير معدوم ومفيش رحمه
ولا فيش أحساس
وكاسات الهم بتشربنا
وأهات البعد بتوجعنا
أنا وياكى ...
الاقيكى على شط العتمه
وأنا واقف وسط سراب
الهم أستناكى ......
ومنيش شايف قدامى جدار
ولانيش شايف محاسيم
ولا ضرب بنار.....
ولا صوت عالى ولا فك حصار
وجدار الخوف مخوفنا
ومكتفنا بحبال الموت
ولا نيش قادر منه أرجع ولا قادر أفوت
ولا اعدى الخط المتكهرب
علشان أهرب أوصل ليكى
ولا قادر أشوف منك شعره
ولا قادر اطول منك ضفره
ولا نيش عارف أكتب أشعار
ولا قادر أبكى وابكيكى
وقفلت الدار.......
وفتحت الشباك الشرقى
اشم الاخبار......
يمكن يوصلنى خبر عنك
أو ييجى طيفك فى منامى
أو صورتك تطلع قدامى
اتحسسها.........
أوسيرتك تخطر على بالى
أتونسها.......
وأستنا تجينى فى منامى
أقولك عنى.......
واحكيلك قصه حب زرعتيها جوا الننى
وطرحتى الشوق وجنيتى الآه
وطفحتى الكيل اللى قتلنى
واشربتى عذاب حبى وحبك
وأنا شايف اخر حكايتنا
هتجننى..

بكتب دنادين


سكابا دموعى من عينى ابتنزل
وتزلزلنى
وتفجر فيا براكينى وتشعللنى
وتقيد النار فى شروش صبرى
من بدرى أنا حاسس جواكى
براكين تحرق
من أول ما اعرفتك وانا شايف
هجرك هياخدنى هناك
عند المشرق
وتملى بحس بخوف مجهول
وبحس بغول الوهم آخدك منى
وقتلنى الصبر وبهدلنى
انا شايف فش اخبار عنك
ولا شايف جانى جواب منك
ولا منك جانى كلام مسموع
الا الاوجاع بتقتلنى
وآنينى وآهاتى معايا بتصبرنى.
على ايش ياختى
مابصبر روحى بأشعارى
واكتب دندين
وادندن مع وجع الآهه
ابحس الشاعر
وأعيش فى مشاعر أحلامك
وأفسرها .
وادور على كلمه أقولها
واترجمها بحروف اليأس
اللى قتلنى
ماأنتى أتعودتى على بعادى
ما خلاص يااختى
مانى بختى معاكى ع طول علقم
من اول كاس كنت اتعلم
تفاصيل الاه
وداريت أحزان براكين
بتقيد جوا فى قلبى
وكتمت أجراحى بصوت مدبوح
وكتمت اسرارى ومقدرتس بالسر ابوح
وانا بستنا منك كلمه
أو حتى جواب يصبرنى
مابقيت مسطول ومبسكرشى
شارب من كاس الحب
اللى قتلنى ..

خلاص الدنيا ضحكتلى

حروف الشعر تكتبنى
على ايدك
ومش غيا اقول أشعار
ولا فيا تقيد النار
تلاقينى يادوب شمعه فى ليل تايه
تنور من حواليكى
توريكى طريق مجهول
تحددنى مسافاتك
تحطينى على الأركان
ونبقا طوفان
أنا وانتى ملوش مواعيد
هتتفجر حكاياتو
ونبقا اكيد
خلاص دبنا فى بحر الشوق
ولا الصدفه ولا المواعيد هتربطنا
ولا الأسلاك ولا الأسوار تحاوطنا
ولا همسه ولا لمسه
تشخبط فى حديث الصمت
ولا السرار فى ساعة جد نكتمها
ونتعلم ندوب أذاى فى كاس الآه
ونتلاقا أنا وانت ع جمر الخوف
ماهنخفشى
ولانمشى لوحدينا فى ليل تايه
ونرسم الزمن قصه
تحددها حروف أسمك
ونكتب ع الشجر حرفين
من حروفنا
ونشطب لحظه عشناها
فيهاش ضحكه
ونتلاقا أنا وانتى
فى عالم تانى
مش مجهول
ومش هطول حكايتنا مع الأوهام
ولا تطول مع الأيام
أنا حاسس بأن الدنيا
ضحكالى
أنا وأنتى ..

صلاة العشق

سقيتينى كاسات همك
ومش هامك
اموت واحيا
ومستحيا تقوليلى
أنا مش ليك
ولا انتا كمان ليا
ولااحنا نكون البعض
ولولفينا كل الدنيا طول وعرض
ولو سقنا على أهلك
ملوك الأرض
مابتجوبوش
برغم انك سكنتينى
وأنا ساكنك
بروح دابت فى أحسسنا
وقدسنا رباط الحب مابينا
وأتمنا
الاقى الدنيا صافيا لى
وتبقى أم لعيالى
وانا أبوهم
نربيهم على الاحسان
ونشبع حب زى زمان
ونتعلم صلاة العشق
نصليها انا وانتى
فى محرابك
وأفتح للحياه بابك
واقدسها
الاقيكى سقيتينى كاسات الوهم
وفى الآخر تقوليلى أنا بحبك
يانقطه فى صميم القلب
يا عشقى جوا متخبى
وليش الهم ياربى
مازال حبك سكن فيا
وانا ساكن فى أوصالك
يابنت ال قلب
ياجنيه ..

قصيدة شعر


تناهيدى واهاتى
بتطلع ع الورق بتئن
أقول يمكن عليا تحن
بنت الباشا بنت الجن
ساعات تبكى تبكينى
يجف الدمع فى عينى
ساعات تحن
أقول الاه وأه فى القلب
زى السيف
وكيف وكيف
وانى أناتى مش قدك
ولا قد اللى جابوكى ولا قادر أعديلك
ولا قادر أفوت عندك
وابوح بالسر لابوكى
ولا لختك وأخوكى ولا خالك ولا عمك
ولا لمك
ومش هامك تناهيدى
بقيت تايه مع التايهين
منيش عارف اروح لمين
ولا عارف أكلم حد
طريق وانسد قدامى
وماتت فيا أحلامى
ولكن أنتى مامتيش
للأنك فى صمييم القلب
جوا القلب راح تعيش
وتبقى ع الورق زكرى
قصيدة شعر مكتوبه
تونسنى فى ليل مجروح
تسلينى .. تنسينى..
تناهيدى وآهاتى
تلمى الجرح للمجروح..

مااريد اشوفك حزينه




ما أريد أشوفك حزينة
يامنى قلبى يازينة
ما بدى تجرى دموعك
ولا قلبك اسمع أنينه
ما أريد أشوفك حزينة
* * *
ما بدى أشوفك بغادر
ولا طيفك عن يغادر
ياللى صبتينى بسهامك
وأخذتى قلبى رهينة
ما أريد أشوفك حزينة *
* *
بنادى وصوتك بينادى
ياساكنة جوا فؤادى
انتى منايا ومرادى
فهميهم وافهمينا
ما أريد أشوفك حزينة *
* *
منايا أشوفك سعيدة
هنية بفرحة أكيدة
يارب هنى الصبايا
وفرح قلب الحزينة
ما أريد أشوفك حزينة ..

نفسى الريح فى يوم يواتى

هو خلاص الدم تغير
ولا خلاص الدم العربى
ما بقاش أحمر
نفسى أشوف العربى
فى يوم اتحرر من أوهامه
كل ظروف الدنيا اجتمعت
عكس الوجه زى الريح
تمشى بعكس الموج العاتى
نفسى الريح فى يوم
يواتى ويمشى الصح
مهما انادى .. مهما أهاتى
صوتى انبح آه يا خواتى
مين يسمعنى الكل بايعنى
هو خلاص محدش يعنى
سائل فيا ولا خلاص
الدنيا اجتمعت
تانى علىّ
لازم تيجى اللحظه
اللى ابقى فيها عافيه
أصلب طولى بلقمه طريه
وآخد نفسى بشربة ميه
شويه شويه هاعدى الموج
واسبح فوق البحر الهايج
وامشى براحتى
وامسك سيف الرحمه
فى ايدى
واللى يخالفمره أوامرى
ما هيستجرى يبص
فى وشى
لازم يبقى يقوللى
أوامرك
وابق ساعتها
أقولوا يا سيدى
ابقى ساعتها
أقولوا يا سيدى ..

مخلوقه عشانى وبس

برغم البعد اللى قتلنى
انا حاسس انى معاكى بعيش
ميهمش يوم لو شفتينى
وأشوفك لو انتى ماتجيش
البعد معاكى بشوفوا قريب
والقرب فى قربك مش تهميش
وأدينى بعيش مع أوهامى
وألطش فى الدنيا تلطيش
ما ملكتى الروح وتوطنتى
وبنيتى العش وعششتى
فى قلبى تعشيش
ما ملكت القلب
يابنت ال قلب
اعملك أيش ماأنتى حكايه
وعذاب الدنيا اللى معايا
وآها ت الغنوه اللى حاسسها
ونسيم البسمه اللى بايسها
وافتش عنك الآقيكى.
فى الهوا طياره خف الريش
ماهو أنتى الصد وانتى الرد
وغيرك عمرى ماأعرف حد
وزيك عمرى ما شفتش حد
انا حبيتك ياسماره بجد
ومش ممكن من غيرك أعيش
أنتى المخلوقه عشانى وبس
وانا زيك برضوا كمان مخلوق
وانا شايف ان انتى بقيتى
تستنى لقانا بلهفه وشوق
وكتمتى الجرح اللى فى قلبك
وداريتى عن أغلى حبايبك
ومسحتى دموعك على خدك
ومفيش قدك حب بأحساس
واتونستى بعذاب الحب
وقلبك طب وطببنى
فى حكاية حب معانا تعيش
انا وياكى

أشوف الدمعه
فى عنيكى
أقول فرحه
أشوف الضحكه
ع شفايفك
أقول وردة عبير
طارحه
أشوفك جوا
فى عنيا أخبيكى
ألاقى تعدى فوق
مسافاتى
أداريكى
أضمك جوا فى الوجدان
ونركب فوق بساط الريح
نعدى نسبق الموجه
وأندهلك
على مهلك
ونغزل قصة وحكايا
محدش يوم
هيغزلها
ولا الأحلام
ولا قصة ابن شداد
وعشقه فى الغرام
عبله
تعدى الموجه
والتانيه
واحس بأنى
فى الجنه
أحنى كفوفى
بالحنه
واندهلك
تضمينى على صدرك
وتاخدينى
تودينى
لأبعد نجمه فى العالى
ونبقا هناك
خير يتقال
ويتغنى
ع كل لسان
ويومها نفسى
مصحاشى
وأفضل يومها مستنى
ومين مـ النوم
يصحينى !

امتى نفوق


ما عدشى شئ يهم
بعد الوجع والهم
بحور بتنزف دم
بدل الفرح بقا غم
***
الساحه مليانه
والامة غرقانه
مهياش دريانه
يوماتى تشرب سم
***
كاس المرار دقناه
والظلم عشنا معاه
عايشين ع قولة آه
الجرح امتى يلم *
**
إمتى نفوق يا ناس
شربنا مُر الكاس
فوقوا بقا يا ناس
ليه السكات ع الظلم ***
ياللا امسكوا النبوت
مش عايزه أى سكوت
ما كلوا راح يموت
مش فارقه يا ابن العم
***
إمتى نفوق م النوم
كل يوم نقول اليوم
عشنا سنين طوال
نشرب كاسات الهم
***
كاس الوجع قاسى
من ساسى لراسى
مكتوب فى كراسى
انتوا وأنا ع الظلم
***
ربك يعدّلها
والدفه يعدلها
بلكن يبدلها
وتروق بقا ياعم .