ضامية الشوق
06-20-2016, 03:51 AM
أنَآ لآ جيَت أنقشَ من كفوفَ آلذآكره فرقآهَ .... تبرآَ آلدرب ممن كل آلخخطآوي ...... /
^
عندممآ يكونْ لـ الحرفْ نغغمَ ’ أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
طِبْتُم ي كرآمم / أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
واجي مكسور .. لاويني الجفاف .... وخفت لا أنساه .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
غمسته في تجاويفي .. ولا ابتلت ! ... عدا احداقي ! ’
تجيب المبتعد .. وتصب ارضه .....ليييين ينبت ماه | أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
واحس بداخلي طفل ٍ .. يهيم ... ويشتم الساقي .... ]
عبث.. خاف وتغنّى لـ الرحيل ... وسال بين غناه .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
واخاف يجيبه الدرب الطويل ... وتقصر أوراقي ... /
انا لاجيت انقش من كفوف الذاكرة ... فرقاه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره |
تبرّا الدرب .. من كل الخطاوي ... واشتهى ساقي .... )
تعبت اسقي سماي من السؤال ... ولا ظهر معناه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره |
كذا ياخذ مواعيدي ... ولا رتّبت اشواقي ! .... ]
يجي وافرش سكوتي .. ليين يزرع لـ الحزين شفاه ؟! .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
يجي اثقل من احلام الفقير ... وهقوة الهاقي ؟ ... )
خفوق ٍ كلما بيّن مثل ضضضي القـُرى .. جوّاه ... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
عشقت اتوسل اسوار الغياب ... وغاب عشاقي .... ]
واقوم ابني على شط الاماني .. مشيته وخطاه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
اذا امتدت سواحل .. مبعديه .. وخلت الباقي ! ... )
لاجل اضحك على عقل المشاعر .. واحتري يمناه .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
تصافح كل ضلع ٍ من ضلوعي .. مل خفاقي ! ..... ]
وآتم اللي توطّاه الزمان .. وخفت لا انساه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
غمست القلب في قلب الرحيل .. وجفت اعماقي ... "
أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
لــ [أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره]
دممتًم /
^
عندممآ يكونْ لـ الحرفْ نغغمَ ’ أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
طِبْتُم ي كرآمم / أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
واجي مكسور .. لاويني الجفاف .... وخفت لا أنساه .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
غمسته في تجاويفي .. ولا ابتلت ! ... عدا احداقي ! ’
تجيب المبتعد .. وتصب ارضه .....ليييين ينبت ماه | أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
واحس بداخلي طفل ٍ .. يهيم ... ويشتم الساقي .... ]
عبث.. خاف وتغنّى لـ الرحيل ... وسال بين غناه .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
واخاف يجيبه الدرب الطويل ... وتقصر أوراقي ... /
انا لاجيت انقش من كفوف الذاكرة ... فرقاه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره |
تبرّا الدرب .. من كل الخطاوي ... واشتهى ساقي .... )
تعبت اسقي سماي من السؤال ... ولا ظهر معناه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره |
كذا ياخذ مواعيدي ... ولا رتّبت اشواقي ! .... ]
يجي وافرش سكوتي .. ليين يزرع لـ الحزين شفاه ؟! .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
يجي اثقل من احلام الفقير ... وهقوة الهاقي ؟ ... )
خفوق ٍ كلما بيّن مثل ضضضي القـُرى .. جوّاه ... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
عشقت اتوسل اسوار الغياب ... وغاب عشاقي .... ]
واقوم ابني على شط الاماني .. مشيته وخطاه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
اذا امتدت سواحل .. مبعديه .. وخلت الباقي ! ... )
لاجل اضحك على عقل المشاعر .. واحتري يمناه .. أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
تصافح كل ضلع ٍ من ضلوعي .. مل خفاقي ! ..... ]
وآتم اللي توطّاه الزمان .. وخفت لا انساه .... أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره /
غمست القلب في قلب الرحيل .. وجفت اعماقي ... "
أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره
لــ [أنَآ جيَت أنقشَ كفوفَ آلذآكره]
دممتًم /